خیلی از بزرگان تاریخ پیش از آنکه غزل خداحافظی را بخوانند حرف های جالبی زدند؛ بعضی از معروف ترین های آن را اینجا می توانید بخوانید.

چه گوارا

براساس مدارک و اسناد طبقه بندی شده از گروه ویژه نظامیان آمریکایی وقتی جوخه آتش داشتند انقلاب بزرگ آرژانتینی را به گلوله می بستند گفت: «بزنید! اما این را بدانید که یک مرد را می کشید.» اما جان لی اندرسون که زندگینامه چه گوارا را نوشته در کتابش آورده که وقتی در سال 1967 او در بولیوی به دام آمریکایی ها افتاد و برای اعدام آماده شد، فریاد زد: «بزنید نامردهای بزدل! شما در نهایت فقط یک نفر را می کشید.»

وینستون چرچیل

پس از سال ها جنگ و هیاهو نسخت وزیر پیشینی انگلیس، آخرین کلمات را زیر لب زمزمه کرد. او گفت: «دیگر از همه چیز خسته شده ام.» پس از آن برای 9 روز به کما فرو رفت و دیگر از جای برنخاست.

پی تی پارنوم

نوسنده، هنرپیشه و سرمایه دار آمریکایی وقتی در آوریل 1891 در سن 80 سالگی از دنیا رفت؛ درباره مهم ترین کاری که در زندگی اش کرده بود، یعنی افتتاح مهم ترین و بزرگ ترین سیرک دنیا حرف زد که همیشه گوشه بلیت هایی که می فروخت نوشته شده بود: «بزرگ ترین نمایش ها در سراسر جهان» او به طور معصومانه ای انگار که احتیاج به ستایش داشته باد درباره این سیرک پرسید: «چطور بود!»

الیزابت اول

روایت های مختلفی درباره مرگ «ملکه پاکدامن» الیزابت اول وجود دارد که در سال 1603 از دنیا رفت. نمی شود با قطعیت گفت که کدام یک درست است ولی مشهورترین جمله ای که در لحظات پیش از مرگ از او نقل شده این است: «همه سرزمین ها و دارایی ام فقط برای دوره کوتاهی بود.»

سالوادور آلنده

وقتی آلنده دید محاصره کاخ ریاست جمهوری در شیلی هرلحظه تنگ تر می شود با یک کلاشینکف به خودش شلیک کرد. پیش از آن او زنده از رادیو برای مردم سخنرانی کرده بود: ««به پیش بروید و بدانید که دیر یا زود، دوباره شاهراه های بزرگی گشوده خواهدشد که مردانی آزاد برای برپایی جامعه ای بهتر در آن گام خواهند گذاشت. زنده باد شیلی! زنده باد مردم! زنده باد کارگر!»

آلبرت انیشتین

او یکی از نوابعپغ بی نظیر تاریخ بود که انسان را با دنیای تازه و شگفت انگیزی از علم فیزیک آشنا کرد. در آخرین لحظات زندگی اش وقتی انیشتین مطمئن شد که آن روز دیگر آخرین روز عمرش خواهدبود به آرامی گفت: «تمام شد. من کارم را همین جا به پایان رساندم!»

مالکوم ایکس

الحاج ملک الشباز، آمریکایی سیاهپوست مسلمان و فعال حقوق بشر گفت: «برادران! برادران! لطفا! این خانه صلح است.» او داشت سعی می کرد مخالفان سخنرانی اش را که با شعاردادن و اعتراض همه چیز را به هم ریخته بودند، آرام کند. در همین حین  سه مرد مسلح به او نزدیک شدند و 15 بار به او شلیک کردند. مالکوم ایکس همان جا جان سپرد.

یان فلمینگ

نویسنده کتاب های جیمز باند وقتی در سال 1964 حالش بد شد و به اورژانس زنگ زد شاید حدس زده بود که این جمله قلبی کارش را خواهدساخت. او به خدمه آمبولانس گفت: «ببخشید که به دردسر انداختمون رفقا!» وقتی هم که آمبولانس در حال حرکت بود، او جمله ای گفت که معلوم نیست منظورش از آن عجله اش برای رسیدن به بیمارستان بود یا همدردی با راننده آمبولانس، گفت: «من نمی دانم شما این روزها ترافیک سنگین خیابان ها را چطور تحمل می کنید!»

ویکتور هوگو

نویسنده بینوایان که او را بزرگ ترین شاعر تاریخ فرانسه و از برجسته ترین چهره های ادبی قرن نوزدهم می دانند؛ در 22 مه 1885 پس از یک دوره بیماری در 83 سالگی در پاریس درگذشت. در آخرین لحظات هوگو در بستر چشمان اش را روی هم گذاشت و گفت: «نوری تاریک می بینم.»